Deze ochtend kunnen we een half uurtje langer slapen. We spreken om 8 uur af om naar de cappuccinobar te gaan. Het aantal aanwezige leden maakt duidelijk dat de vermoeidheid aan het toeslaan is. Toch kan Eggy nog een lidkaart uitreiken: Jari is deze keer de gelukkige. Elien van Eekelen haalt het voor de eerste keer. Nog twee keer en ook zij kan genieten van gratis cappuccino.
Ondertussen loopt Joris met Clara (ondanks haar gevorderde leeftijd van 18 jaar), Joppe, Thomas en Quinten maar liefst 12 km in de buurt van het hotel. Joachim V.L., Lowie, Matthias, Thijs, Sebastiaan en Tom raken deze keer net niet op tijd uit hun bed.
Aan het ontbijt is bijna iedereen op tijd. Swen en Antoon sluiten de rangen. We smullen van een heerlijk ontbijt en maken onze picknick. We vertrekken voor een busrit van een dikke drie uur naar Pompeii. Tijdens een korte pauze van buschauffeur Dave, worden er langs de kant van de snelweg nog enkele souveniertjes (en veel pakken chips) ingeslagen.
Vlak voor we aankomen in Pompeii krijgen we alvast een voorproefje van wat ons morgen te wachten staat: prachtig zicht op de baai van Napels.
Bij aankomst in het Zuiden proeven we meteen van een echte vakantiesfeer: hotelmascotte Nala en citroenen van enorme omvang heten ons welkom. Wim en Noortje blijken echte dierenvrienden (zowel honden als katten). Dewi en Jette zijn onder de indruk van de citroenen. Victor heeft alvast zijn zondagse outfit aangetrokken (net als gisteren).
Bij ons bezoek aan Pompeii bewonderen we het oudste amfitheater van het Romeinse rijk. Ook daar ging men ‘s morgens al naar de cappuccinoclub. We nemen ook nog een kijkje bij de thermen, theaters en het forum. Onze leerlingen kijken hun ogen uit. Ingrid bezoekt de snackbar, die ze vorig jaar in een krantenartikel ontdekte. De fresco’s uit de oudheid zijn spectaculair goed bewaard gebleven. De Vesuvius is een prachtige achtergrond om mee te pronken op onze social media.
Het inchecken in het hotel verloopt met enkele hindernissen. Nina, Jélynn, Arwen en Jozefien sluiten zich buiten uit hun kamer, het slot heeft het (tijdelijk) begeven.
De badkamer van Jutta, Sarah, Sofie en Yitske staat binnen de kortste keren onder water. Gelukkig hebben Kaat en Sofie eerst nog kunnen genieten van een gezamenlijk bad. De meisjes krijgen een nieuwe vuile kamer. Maar derde keer, goede keer: na een tweede verhuis kunnen ze zich installeren.
Voor we gaan eten, trekken we nog sn
el even naar de plaatselijke supermarkt. Ingrid geeft Lowie en Robin goede raad voor hun aankopen. Hopelijk lust het thuisfront Pinot Grigio. Jurrean koopt een assortiment aan plaatselijke lekkernijen. Alle alcoholische dranken worden netjes ingeleverd bij de begeleidingsploeg (of daar gaan wij toch vanuit ;)).
Om 20 uur (we zijn ondertussen al goed gewend aan het Italiaanse ritme) genieten we van een primo (pasta al ragù), secondo (lekker gegrild varkenslapje met vers slaatje) en dolce (ijsje).
‘s Avonds in de lobby spelen we nog wat spelletjes: Ingrid heeft een serviette nodig om de regels te kunnen onthouden, ondanks de deskundige uitleg van Tim V.L.. Buschauffeur Dave vult graag het lege plekje aan tafel en pijnigt zijn hersenen. Quinten en Wim corrigeren elkaar op het niet-dragen van een mondmasker in de hotelgangen. Het staat ondertussen 4-4.
Volgens Ingrid is in de buurt van het hotel niets te zien (“alleen wat oude stenen”), dus we kruipen op tijd in ons bed, om morgen met volle teugen van Napels te kunnen genieten.
